از شرایط تزریق اپیدورال می‌توان به فتق دیسک‌ها، اشاره کرد. زمانی که بخش مرکزی دیسک، از لایه بیرونی فشار آورد و ریشه عصب نخاعی مجاور را تحت فشار قرار دهد، فتق دیسک اتفاق می‌افتد. این فشار منجر به درد، ضعف و بی حسی در توزیع عصب تحریک شده می شود. به طور مشابه، در بیماری دژنراتیو دیسک، شکستگی دیسک‌های بین مهره‌ای در طول زمان ممکن است باعث فروپاشی فضای بین مهره‌ای و در نتیجه فشرده شدن ریشه‌های عصبی نخاعی شود.
نشانه های دیگر برای تزریق اپیدورال
یکی دیگر از نشانه های رایج برای تزریق استروئید اپیدورال، تحریک ریشه عصبی ثانویه و تنگی نخاع است. تنگی نخاع شرایطی است که باعث باریک شدن (تنگی) کانال نخاعی یا کانال های خروجی ریشه های عصبی می شود. تنگی ستون فقرات معمولاً در اثر آرتریت مفاصل مهره ای (فست ها) یا آسیب شناسی دیسک بین مهره ای همانطور که در بالا توضیح داده شد ایجاد می شود.
Epidural injection for chronic pain relief
شرایط تزریق اپیدورال که در آنها ممکن است تزریق استروئید اندیکاسیون داشته باشد عبارتند از:
رادیکولیت غیر اختصاصی
خارهای استخوان مهره‌ای که به ریشه‌های عصبی نخاعی برخورد می‌کنند
ضخیم شدن لیگامنتوم فلاووم
سندرم پس از لامینکتومی
کیست فاست یا ریشه عصبی با درد رادیکولار
نورالژی پس از هرپس یا پس از ضربه (از جمله بین دنده ای).
شکستگی فشاری با درد رادیکولار
اسپوندیلولیز
اسپوندیلولیستزیس
اسکولیوز که باعث تحریک ریشه عصبی می شود.
موارد منع مصرف
موارد منع مطلق تزریق استروئید اپیدورال عبارتند از:
عفونت سیستمیک یا عفونت موضعی در محل تزریق
رقیق بودن خون و آسیب پذیر در مقابل خونریزی
واکنش آلرژیک قابل توجه و حساسیت به ماده حاجب، بیهوشی یا کورتیکواستروئید
بدخیمی موضعی
نارضایتی بیمار از انجام تزریق
تزریق اپیدورال چگونه عمل می کند؟
یک سوزن در فضای اپیدورال، نزدیک نخاع شما وارد می شود. داروهای بی حس کننده موضعی و استروئیدها از طریق سوزن به فضای اپیدورال تزریق می شوند.
بی حس کننده های موضعی اعصاب را بی حس می کنند تا درد را تسکین دهند. استروئیدها التهاب را کاهش می دهند و ممکن است تسکین درد را طولانی تر کنند.
چه نوع تزریق اپیدورال موجود است؟
نوع تزریق اپیدورال بستگی به محل تزریق دارد. می توان آن را در نقاط مختلف از گردن تا پایین ستون فقرات تزریق کرد.
مزایا و شرایط تزریق اپیدورال چیست؟
تزریق اپیدورال معمولاً برای درد ناشی از لغزش دیسک یا عصب نخاعی به دام افتاده استفاده می شود و می تواند به شما درد کوتاه مدت یا طولانی مدت را تسکین دهد. این به شما امکان می دهد راحت تر حرکت کنید و به فعالیت های عادی بازگردید.
موارد منع نسبی تزریق استروئید اپیدورال:
دیابت قندی کنترل نشده
نارسایی احتقانی قلب
بارداری (به دلیل فلوروسکوپی)
کامل نبودن تجهیزات
تزریق استروئید اپیدورال به موارد زیر نیاز دارد:
دستگاه فلوروسکوپی C-arm اشعه ایکس
سوزن های نخاعی اپیدورال
بی حس کننده موضعی (لیدوکائین یا بوپیواکائین)
استروئیدها (متیل پردنیزولون استات، تریامسینولون استات، بتامتازون استات و فسفات یا دگزامتازون فسفات)
دستکش استریل
بتادین
تزریق استروئید اپیدورال ممکن است فقط با بی حسی موضعی یا تحت آرامبخشی داخل وریدی (IV) انجام شود. در هر صورت، داشتن کاف فشار خون، مانیتور قلب و پالس اکسیمتر برای نظارت بر علائم حیاتی ضروری است.
تزریق استروئید اپیدورال یک درمان غیرجراحی ارزشمند برای کمردرد است که درد اندام‌های تحتانی را هم درگیر می‌کند. انجام یک تزریق موثر استروئید اپیدورال مستلزم رسیدن استروئیدها به فضای اپیدورال است. تزریق موفقیت‌آمیز استروئید اپیدورال باعث تسکین درد می‌شود و در صورت لزوم، امکان بازیابی عملکرد و بازگشت به فعالیت های روزمره را فراهم می‌کند.
آماده سازی
خطرات و مزایای این روش باید با بیمار در میان گذاشته شود و در صورت موافقت، بیمار باید رضایت نامه کتبی را امضا کند. قبل از تزریق، یک تایم اوت برای تایید هویت بیمار و محل تزریق ضروری است. بیمار باید روی تخت فلوروسکوپی به صورت دراز کشیده دراز بکشد و پس از مشخص شدن محل تزریق، ناحیه مورد نظر باید علامت گذاری شود، با بتادین تمیز شود و با پارچه استریل پوشانده شود.
اگرچه نادر است، اما عوارض احتمالی عبارتند از:
خون ریزی
عفونت
واکنش آلرژیک
آسیب عصبی
بی حسی و گزگز گذرا اندام تحتانی یا فوقانی
سوراخ دورال که باعث سردرد موضعی می شود
آبسه اپیدورال
هماتوم اپیدورال
درد گذرا در کمر یا اندام تحتانی
عوارض جانبی استروئیدها (گرگرفتگی گذرا ، احتباس مایعات، افزایش وزن، افزایش قند خون و نوسانات خلقی)
سرکوب آدرنال
فلج (بسیار نادر)
